Τις ημέρες που έρχονται, δέν θα θυμηθούμε απλώς, αλλά θα παρασταθούμε στο Πάθος του Χριστού. Θα είμαστε μέρος του πλήθους που θα περικυκλώσει τον Χριστό,τους μαθητές και τη Θεοτόκο.Καθώς θα ακούμε τις ευχές της Εκκλησίας μας,καθώς οι εικόνες του Πάθους θα διαδέχονται η μία την άλλημπροστά στα μάτια μας, άς θέσουμε στον ευατό μας το ερώτημα:"Μέσα σ΄αυτό το πλήθος, πού βρίσκομαι εγώ, ποιός είμαι; Ένας Φαρισαίος; Ένας Γραμματέας; Ένας προδότης;Ένας δειλός; Ποιός;Η μήπως στέκομαι ανάμεσα στους Αποστόλους;"...Μα και αυτούς τους κατέβαλε φόβος.Ο Πέτρος Τον αρνήθηκε τρείς φορές, ο Ιούδας Τον πρόδωσε,ο Πέτρος, ο Ιάκωβος κι ο Ιωάννης αποκοιμήθηκαν την ώρα ακριβώςπου ο Χριστός είχε ανάγκη απο την ανθρώπινη αγάπη και υποστήριξη. Οι άλλοι μαθητές τό΄βαλαν στα πόδια, κανείς δέν έμεινε εκτός απο τον Ιωάννη και τη Θεοτόκο, εκείνους που ήταν δεμένοι μαζί Τουμ΄εκείνο το είδος της αγάπης που δέν γνωρίζει κανένα φόβοκαι είναι έτοιμη να μοιραστεί οτιδήποτε. Ας ρωτήσουμε για άλλη μια φορά τον εαυτό μας ποιοί είμαστεκαι ποιά είναι η θέση μας μέσα σ΄αυτό το πλήθος. Είμαστε με την ελπίδα ή με την απόγνωση, με τι; Κι αν είμαστε με την αδιαφορία, τότε είμαστε κι εμείς μέρος του τρομακτικού πλήθους που περικύκλωνε τον Χριστό,που Τον ακολουθούσε και Τον άκουγε, αλλά μετά έφευγε,όπως θα φύγουμε κι εμείς απο το ναό.Ο Εσταυρωμένος θα υψωθεί τη Μεγάλη Πέμπτη στους Ναούς κι εμείς θα διαβάζουμε το Ευαγγέλιο για τον Σταυρό και τη Σταύρωσηκαι τον θάνατο και μετά τί;Ο Σταυρός θα συνεχίσει να στέκεται στην θέση του,αλλά εμείς θα πάμε να ξεκουραστούμε,θα πάμε σπίτι να φάμε, να κοιμηθούμε,να ετοιμαστούμε για τα έργα της επομένης. Την ίδια ώρα, ο Χριστός θα είναι στο Σταυρό, θα είναι στον τάφο.Πόσο φοβερό είναι να είμαστε ανήμποροι κι εμείς,όπως τότε οι μαθητές, να περάσουμεέστω μιά μέρα, μία ώρα μαζί Του! Άς το σκεφθούμε, κι άν δέν μπορούμε να κάνουμε τίποτε,τουλάχιστον άς αναγνωρίσουμε ποιοί είμαστε και που βρισκόμαστε,και την τελική ώρα άς στραφούμε προς Αυτόνμε την κραυγή, την έκκληση του ληστή:
Πέμπτη 1 Απριλίου 2010
Anthony Bloom:""Μέσα σ΄αυτό το πλήθος, πού βρίσκομαι εγώ, ποιός είμαι;"
Τις ημέρες που έρχονται, δέν θα θυμηθούμε απλώς, αλλά θα παρασταθούμε στο Πάθος του Χριστού. Θα είμαστε μέρος του πλήθους που θα περικυκλώσει τον Χριστό,τους μαθητές και τη Θεοτόκο.Καθώς θα ακούμε τις ευχές της Εκκλησίας μας,καθώς οι εικόνες του Πάθους θα διαδέχονται η μία την άλλημπροστά στα μάτια μας, άς θέσουμε στον ευατό μας το ερώτημα:"Μέσα σ΄αυτό το πλήθος, πού βρίσκομαι εγώ, ποιός είμαι; Ένας Φαρισαίος; Ένας Γραμματέας; Ένας προδότης;Ένας δειλός; Ποιός;Η μήπως στέκομαι ανάμεσα στους Αποστόλους;"...Μα και αυτούς τους κατέβαλε φόβος.Ο Πέτρος Τον αρνήθηκε τρείς φορές, ο Ιούδας Τον πρόδωσε,ο Πέτρος, ο Ιάκωβος κι ο Ιωάννης αποκοιμήθηκαν την ώρα ακριβώςπου ο Χριστός είχε ανάγκη απο την ανθρώπινη αγάπη και υποστήριξη. Οι άλλοι μαθητές τό΄βαλαν στα πόδια, κανείς δέν έμεινε εκτός απο τον Ιωάννη και τη Θεοτόκο, εκείνους που ήταν δεμένοι μαζί Τουμ΄εκείνο το είδος της αγάπης που δέν γνωρίζει κανένα φόβοκαι είναι έτοιμη να μοιραστεί οτιδήποτε. Ας ρωτήσουμε για άλλη μια φορά τον εαυτό μας ποιοί είμαστεκαι ποιά είναι η θέση μας μέσα σ΄αυτό το πλήθος. Είμαστε με την ελπίδα ή με την απόγνωση, με τι; Κι αν είμαστε με την αδιαφορία, τότε είμαστε κι εμείς μέρος του τρομακτικού πλήθους που περικύκλωνε τον Χριστό,που Τον ακολουθούσε και Τον άκουγε, αλλά μετά έφευγε,όπως θα φύγουμε κι εμείς απο το ναό.Ο Εσταυρωμένος θα υψωθεί τη Μεγάλη Πέμπτη στους Ναούς κι εμείς θα διαβάζουμε το Ευαγγέλιο για τον Σταυρό και τη Σταύρωσηκαι τον θάνατο και μετά τί;Ο Σταυρός θα συνεχίσει να στέκεται στην θέση του,αλλά εμείς θα πάμε να ξεκουραστούμε,θα πάμε σπίτι να φάμε, να κοιμηθούμε,να ετοιμαστούμε για τα έργα της επομένης. Την ίδια ώρα, ο Χριστός θα είναι στο Σταυρό, θα είναι στον τάφο.Πόσο φοβερό είναι να είμαστε ανήμποροι κι εμείς,όπως τότε οι μαθητές, να περάσουμεέστω μιά μέρα, μία ώρα μαζί Του! Άς το σκεφθούμε, κι άν δέν μπορούμε να κάνουμε τίποτε,τουλάχιστον άς αναγνωρίσουμε ποιοί είμαστε και που βρισκόμαστε,και την τελική ώρα άς στραφούμε προς Αυτόνμε την κραυγή, την έκκληση του ληστή:
Τις ημέρες που έρχονται, δέν θα θυμηθούμε απλώς, αλλά θα παρασταθούμε στο Πάθος του Χριστού. Θα είμαστε μέρος του πλήθους που θα περικυκλώσει τον Χριστό,τους μαθητές και τη Θεοτόκο.Καθώς θα ακούμε τις ευχές της Εκκλησίας μας,καθώς οι εικόνες του Πάθους θα διαδέχονται η μία την άλλημπροστά στα μάτια μας, άς θέσουμε στον ευατό μας το ερώτημα:"Μέσα σ΄αυτό το πλήθος, πού βρίσκομαι εγώ, ποιός είμαι; Ένας Φαρισαίος; Ένας Γραμματέας; Ένας προδότης;Ένας δειλός; Ποιός;Η μήπως στέκομαι ανάμεσα στους Αποστόλους;"...Μα και αυτούς τους κατέβαλε φόβος.Ο Πέτρος Τον αρνήθηκε τρείς φορές, ο Ιούδας Τον πρόδωσε,ο Πέτρος, ο Ιάκωβος κι ο Ιωάννης αποκοιμήθηκαν την ώρα ακριβώςπου ο Χριστός είχε ανάγκη απο την ανθρώπινη αγάπη και υποστήριξη. Οι άλλοι μαθητές τό΄βαλαν στα πόδια, κανείς δέν έμεινε εκτός απο τον Ιωάννη και τη Θεοτόκο, εκείνους που ήταν δεμένοι μαζί Τουμ΄εκείνο το είδος της αγάπης που δέν γνωρίζει κανένα φόβοκαι είναι έτοιμη να μοιραστεί οτιδήποτε. Ας ρωτήσουμε για άλλη μια φορά τον εαυτό μας ποιοί είμαστεκαι ποιά είναι η θέση μας μέσα σ΄αυτό το πλήθος. Είμαστε με την ελπίδα ή με την απόγνωση, με τι; Κι αν είμαστε με την αδιαφορία, τότε είμαστε κι εμείς μέρος του τρομακτικού πλήθους που περικύκλωνε τον Χριστό,που Τον ακολουθούσε και Τον άκουγε, αλλά μετά έφευγε,όπως θα φύγουμε κι εμείς απο το ναό.Ο Εσταυρωμένος θα υψωθεί τη Μεγάλη Πέμπτη στους Ναούς κι εμείς θα διαβάζουμε το Ευαγγέλιο για τον Σταυρό και τη Σταύρωσηκαι τον θάνατο και μετά τί;Ο Σταυρός θα συνεχίσει να στέκεται στην θέση του,αλλά εμείς θα πάμε να ξεκουραστούμε,θα πάμε σπίτι να φάμε, να κοιμηθούμε,να ετοιμαστούμε για τα έργα της επομένης. Την ίδια ώρα, ο Χριστός θα είναι στο Σταυρό, θα είναι στον τάφο.Πόσο φοβερό είναι να είμαστε ανήμποροι κι εμείς,όπως τότε οι μαθητές, να περάσουμεέστω μιά μέρα, μία ώρα μαζί Του! Άς το σκεφθούμε, κι άν δέν μπορούμε να κάνουμε τίποτε,τουλάχιστον άς αναγνωρίσουμε ποιοί είμαστε και που βρισκόμαστε,και την τελική ώρα άς στραφούμε προς Αυτόνμε την κραυγή, την έκκληση του ληστή:
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου