Το πρωί της Παρασκευής, ο Γ. Παπακωνσταντίνου δέχτηκε στο υπουργείο Οικονομικών τους δεκατρείς εκλεγμένους περιφερειάρχες, τους «μικρούς πρωθυπουργούς», όπως τους αποκαλούσε με στόμφο ο Γ. Παπανδρέου. Η συνάντηση έμεινε στο περιθώριο της επικαιρότητας. Τα κόμματα μέτρησαν κέρδη
και ζημίες στις αυτοδιοικητικές εκλογές και τις ξέχασαν. Ο νέος θεσμός, που πασχίζει να γεννηθεί μέσα στην κρίση, έμεινε μακριά από τις κοκορομαχίες της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Ισως να είναι καλύτερα έτσι.
Δύο μήνες έχουν περάσει από τότε που οι περιφερειάρχες ανέλαβαν τα καθήκοντά τους. Ακόμα διανύουν περίοδο προσαρμογής. Οι διορατικοί αντιλαμβάνονται ότι η θητεία τους στο σύνολό της αποτελεί μια μεταβατική περίοδο. Μπορεί να έχουν -και πολλοί έχουν- ενστάσεις και αντιρρήσεις για το νομοθετικό πλαίσιο που καθορίζει τη λειτουργία τους (το οποίο παρεμπιπτόντως «πέρασε» σε χρόνο ρεκόρ από τη Βουλή και το ΣτΕ), είναι αρκετά έμπειροι όμως ώστε να αντιλαμβάνονται ότι η επιτυχία ή αποτυχία του θεσμού θα κριθεί στα χέρια τους.
Συνεργασία
Αυτή η επίγνωση έχει συνέπειες πρωτόγνωρες για τα πολιτικά μας ήθη. Οι περιφερειάρχες παραμέρισαν τις πολιτικές τους διαφορές, επεδίωξαν και πέτυχαν τη συνεννόηση αναμεταξύ τους. «Οι δεκατρείς περιφέρειες είναι μια γροθιά», λένε συνεργάτες του περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας. Το επιβεβαιώνουν και άλλοι, το διαπιστώνουν και οι υπουργοί.
Παρά τη σπουδή του κ. Γ. Ραγκούση -τον οποίο οι περιφερειάρχες χαρακτηρίζουν πολύ συνεργάσιμο- να μεταφερθεί ταχύτατα ο μηχανισμός των νομαρχιών, τα προβλήματα είναι ακόμα μεγάλα. Ολες οι περιφέρειες αντιμετωπίζουν οξύτατο οικονομικό πρόβλημα. Προς το παρόν το μοναδικό τους έσοδο είναι μηνιαίως το ένα δωδέκατο του προϋπολογισμού των νομαρχιών που τις απαρτίζουν. Και πρέπει να χρηματοδοτηθούν συσσωρευμένα μεγάλα χρέη, έργα σε εξέλιξη και οι μισθοί των νομαρχιακών υπαλλήλων. Οι ίδιοι οι περιφερειάρχες παραμένουν απλήρωτοι και δεν έχουν κονδύλια να πληρώσουν τους συνεργάτες τους.Οι μετατάξεις των υπαλλήλων από τις νομαρχίες στις περιφέρειες ολοκληρώθηκαν γρήγορα, δεν αποτελούν όμως πανάκεια. Η περιφέρεια Θεσσαλίας π. χ. βρέθηκε με διψήφιο αριθμό κηπουρών, που δεν έχει ανάγκη. Οργανικές θέσεις για μετατάξεις απαραίτητων υπαλλήλων δεν προβλέπονται στα οργανογράμματα. Περιφέρειες όπως η Κ. Μακεδονία και η Δ. Ελλάδα αντιμετωπίζουν πρόβλημα στέγασης. Με μικρότερη ή μεγαλύτερη επιτυχία, καταρτίζουν προγράμματα εξοικονόμησης πόρων ξενοικιάζοντας κτίρια και συστεγάζοντας υπηρεσίες. Μεγάλο πρόβλημα αποτελούν οι ασάφειες και η σύγχυση αρμοδιοτήτων με τους δήμους, π. χ. για τις υπηρεσίες πρόνοιας. Οι περιφερειάρχες ζητούν βελτιώσεις στο νομοθετικό πλαίσιο και κατά προτεραιότητα αλλαγή του Π. Δ. 133/2010 για την οργάνωση των γραφείων τους. Ο υπουργός το αφήνει ανοικτό: «Θα χρειαστεί να αλλάξουν διατάξεις από εδώ και από εκεί, ο νόμος εξελίσσεται στη λειτουργία του», λέει χαρακτηριστικά.
Προϋπολογισμούς προβλέπεται να καταρτίσουν οι περιφέρειες στο τέλος Μαρτίου. Το μείζον ζήτημα, ωστόσο, για τις περιφέρειες είναι το ΕΣΠΑ, το οποίο θα περάσει την 1η Ιουλίου στα χέρια τους. Οι περιφερειάρχες το θέλουν νωρίτερα, ώστε να θέσουν τις δικές τους αναπτυξιακές προτεραιότητες. Είναι πιθανόν, σε μια κίνηση καλής θέλησης, ο κ. Ραγκούσης να τους το εκχωρήσει ήδη από 1η Ιουνίου. Ακόμα κι έτσι, θα επιδιώξουν μερική αναθεώρηση, π. χ. στη Δ. Ελλάδα, όπου θέλουν να κατευθύνουν κονδύλια από τους δρόμους στο χιονοδρομικό κέντρο Καλαβρύτων. Αλλοι το θεωρούν ανεπαρκές, όπως π. χ. στην Κεντρική Μακεδονία όπου προβλέπονται συνολικά κονδύλια 200 εκατ. ευρώ.Με όλες αυτές τις δυσκολίες, πάντως, οι περιφέρειες λειτουργούν και οι εκλεγμένες διοικήσεις καταβάλλουν τεράστια προσπάθεια να πετύχουν, με άμεση προτεραιότητα την ενεργοποίηση της κοινωνίας στην αναπτυξιακή προσπάθεια. Οπως το έθεσε στην «Κ» ένας περιφερειάρχης, «πρέπει αποκαταστήσουμε την εμπιστοσύνη των πολιτών στο Δημόσιο. Σε καιρό κρίσης είναι η μόνη διέξοδος».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου