inagrinio

ΕΝΑ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ ΠΟΥ ΜΟΙΑΖΕΙ ΑΛΗΘΙΝΟ

Σήμερα θα σας πω ένα παραμύθι. Μη με παρεξηγήσετε γι αυτό, ούτε να βιαστείτε να με πείτε παραμυθά. Εξ άλλου τα παραμύθια είναι διδακτικά, όπως έλεγε κι η γιαγιά μου η μακαρίτισσα.
Μια φορά κι έναν καιρό λοιπόν, εν όψει κάποιου σχεδίου «Καλλικράτης», ένας δήμαρχος –όνομα και μη χωριό - συνέλαβε ένα σατανικό αναπτυξιακό σχέδιο για μεγάλα σχήματα δήμων, με σκοπό να προσαρτήσει μια ολόκληρη συμπολιτεία στο δήμο του. Έτσι, θα κατάφερνε επιτέλους να ξεπεράσει το κόμπλεξ κατωτερότητας που τον ακολουθούσε χρόνια και να γίνει η πόλη του επιτέλους ΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ!!! Φοβερή σαν σύλληψη, αλλά πολύ φιλόδοξη και δύσκολη για να πραγματοποιηθεί.
Ο «αναπτυξιομανής» δήμαρχος όμως δεν το έβαλε κάτω. Κοιτάχτηκε αυτάρεσκα στον καθρέφτη του δήμου του και αποφάσισε να κάτσει μέσα να διαβάσει, για να δει πως θα λύσει την άσκηση….
Χρησιμοποίησε όλους τους τύπους των μαθηματικών, έφερε όσες βοηθητικές ευθείες του επέτρεπε η γεωμετρία, αλλά η άσκηση λες και το κάνε επίτηδες εξακολουθούσε να του αντιστέκεται. Εκνευρισμένος αλλά επίμονος ο δήμαρχος αποφάσισε να χρησιμοποιήσει και άλλα μέσα, εκτός των μαθηματικών….
Θυμήθηκε πως στις Δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα και αποφάσισε να επιστρατεύσει και πολιτικά μέσα….
Δεδομένης μάλιστα της παρακμής του πολιτικού συστήματος, αυτά ήταν φθηνά και σε πρώτη ζήτηση, ακόμη μάλιστα και μέσα στα αντίπαλα στρατόπεδα….
Πήλιους Γούσηδες να τον εξυπηρετήσουν βρήκε λοιπόν με μεγάλη ευκολία…
Σίγουρος όπως πάντα για τον εαυτό του, άρχισε να προσπαθεί εκ νέου, μαζί με τους φίλους του αυτή τη φορά, αρχίζοντας με την αγαπημένη πράξη του συστήματος: ΤΗΝ ΔΙΑΙΡΕΣΗ…
Διαίρεσαν λοιπόν την συμπολιτεία, αλλά (εδώ είναι το σατανικό της υπόθεσης) όχι ακριβώς στη μέση.
Από τη διαίρεση προήλθαν δύο. Ένας μεγάλος αναπτυξιακός δήμος, που είχε παραλίες, λιμάνι και αεροδρόμιο και ένας μικρός αντιαναπτυξιακός και άσημος, που δεν θα κατάφερνε να ζήσει ούτε καν τις 20 ημέρες της διαβούλευσης!!!
Όμως – εδώ είναι το σατανικότερο – αυτός ο μικρός και άσημος δήμος ευρίσκεται από την δική του πλευρά! ΣΥΝΟΡΕΥΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟ, ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ…..
ΈΚΤΟΤΕ Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ, ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ….
Τα θύματά του εν τω μεταξύ μες την απελπισία τους, τρέχουν ατάκτως, συνεδριάζουν, συγκρούονται μεταξύ τους, τσακώνονται, κοιτάζονται καχύποπτα…. Μια κόλαση δηλαδή.
Κι αυτός παρακολουθώντας όλη αυτή την κατάσταση από το γραφείο του, συνεχίζει να κοιτάζεται αυτάρεσκα στον καθρέφτη, με ένα σαρδόνιο χαμόγελο στο πρόσωπό του… Ιδιαίτερα μάλιστα όταν από το απέναντι στρατόπεδο, ένας – καλός στα μαθηματικά- μεν, αλλά κυκλοθυμικός δήμαρχος δε, κάνει (στην καλλίτερη περίπτωση) συνέχεια λάθη …
Από το σημερινό παραμύθι φίλοι μου (αν και γνωρίζω) δεν θα σας πω το τέλος.
Το «ζήσανε αυτοί καλά και εμείς καλλίτερα», θέλω ΝΑ ΤΟ ΒΑΛΕΤΕ ΕΣΕΙΣ. (Οι κάτοικοι του άσημου και αντιαναπτυξιακού υπο πρόταση Δήμου εννοώ). Είμαι περίεργος να δω τι θα καταφέρετε. ΔΗΜΗΤΡΗΣ Ι. ΚΟΛΟΚΑΣ(Ionian fm)